,
Rok 2025 to w Kościele katolickim Rok Jubileuszowy. Powszechnie rozpoznawalnym symbolem Roku Świętego są otwierane Drzwi Święte w pięcionawowej Bazylice św. Piotra na Watykanie. W Rzymie celebrację ich otwierania sprawuje papież, na całym świecie - biskupi. To nawiązanie do słów, które powiedział o samym sobie Chrystus: „Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze mnie, będzie zbawiony” (J 10,9).
Rok Święty jest skoncentrowany na Chrystusie. To właśnie On sam jest inauguracją każdego Roku Jubileuszowego. Dzięki nim mamy możliwość bliższego spotkania z Chrystusem i z Jego łaską. A każdy Jubileusz, który doświadczamy w swym życiu to:
- doświadczenie spotkania z Panem
- doświadczenie łaski, miłosierdzia i przebaczenia
- wejście na drogę nawrócenia i pokuty
- czas dziękczynienia i radości z odnalezienia tożsamości.
Ile takich Jubileuszy może doświadczyć w swym życiu każdy z nas? Dwa, może trzy?
Dlatego w pełni korzystajmy z jubileuszowych darów, bo to przecież rzadka dla nas okazja!
W Roku Jubileuszowym nie zmienia się - pomimo upływu stuleci - jedno. To pielgrzymka do Rzymu, do czterech bazylik patriarchalnych: Św. Piotra na Watykanie, Św. Jana na Lateranie, Św. Pawła za Murami i Matki Bożej Większej na Awentynie.
Nie ma jednak obowiązku pojechania do Rzymu - można Rok Jubileuszowy owocnie przeżywać w swojej diecezji. Jest lista wskazanych 20 Kościołów Jubileuszowych Diecezji Radomskiej. Co jeszcze ważniejsze - nie zmieniają się warunki odpustu: należy być w stanie łaski uświęcającej, przystąpić do Eucharystii, pomodlić się w intencjach Ojca Świętego.
Musimy pamiętać, że pielgrzymowanie to udanie się w drogę po to, aby odzyskać wiarę, aby pójść za Chrystusem, aby prosić Boga o przebaczenie, naprawienie krzywd i pojednanie.
Bo to w Chrystusie spełniają się ostatecznie nasze nadzieje. A każda chwila przybliża nas do nadejścia Pana i ta następna może być ostatnią. On sam zapewnia nas o tym słowami: „Czuwajcie, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie”
(Mt 24, 42).
Więc póki tu jesteśmy, mamy jeszcze czas.
Rok Święty w Kościele to czas łaski, czas odpustu i działania Boga. Łaska nie jest „czymś”, co spada z nieba. Łaska jest relacją. To stawanie przed Chrystusem w pokorze, by jak ślepiec zawołać: „Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną”
(Mk 10,47). Święty Paweł, Święty Augustyn i papież Benedykt XVI przestrzegali przed traktowaniem łaski jak rzeczy.
W czasie Roku Jubileuszowego, pod warunkami określonymi przez Stolicę Apostolską można uzyskać odpust zupełny dla siebie oraz dla dusz czyśćcowych. Odpust zupełny znosi kary doczesne. Kara doczesna wiąże się ze skutkiem naszych grzechów, bo z powodu mojego grzechu zawsze ktoś jeszcze cierpi. Papież Franciszek nadał przywilej, który umożliwia uzyskanie tego samego dnia drugiego odpustu zupełnego - pod zwykłymi warunkami – za cierpiących w czyśćcu.
Dlatego póki żyjemy na tym świecie, mamy czas na miłosierdzie i nawrócenie. Korzystajmy z modlitwy, pielgrzymki, spowiedzi, odpustu, abyśmy jeszcze bardziej stali się prawdziwymi uczniami Jezusa Chrystusa. Niech ta Modlitwa Jubileuszowa stanie się nasza modlitwą:
Ojcze, który jesteś w niebie,
niech wiara, którą nam dałeś
w Twoim Synu Jezusie Chrystusie, naszym Bracie,
i płomień miłości rozlany w naszych sercach
przez Ducha Świętego,
obudzą w nas błogosławioną nadzieję
na przyjście Twojego Królestwa.
Niech Twoja łaska przemienia nas
w pracowitych siewców ewangelicznych ziaren,
które będą zaczynem ludzkości i kosmosu,
w ufnym oczekiwaniu nowego nieba i nowej ziemi,
gdy moce zła zostaną pokonane,
a Twoja chwała objawi się na wieki.
Niech łaska Jubileuszu
ożywi w nas, Pielgrzymach nadziei,
pragnienie dóbr niebieskich
i rozleje po całej ziemi
radość i pokój naszego Odkupiciela.
Tobie Boże, błogosławiony po wsze czasy,
niech będzie cześć i chwała na wieki.
Amen.
Ela